مراقبه: تقویم شخصی نفسی

از متن کتاب:
بدان ای عزیز که (همه حتی ما هم خواهیم مُرد) و (مرگ پل عبور مومنان به بهشت و کفار به جهنّم خواهد بود) ، پس (پیش از آنکه مرگت فرا برسد، آماده باش، زیرا ناگهان آرزوهایت قطع شده و مرگ، آن‌ها را در کام خویش کشیده و درِ توبه بسته می‌گردد. تو امروز به جای کسانی زندگی می‌کنی که قبل از تو بوده و ناگهان رفتند و در برزخ آرزوی بازگشت به دنیا کردند).
(بدان پیش روی تو گردنه‌های صعب‌العبوری وجود دارد که در آن‌ها حال سبک‌باران (متّقین) به مراتب بهتر از سنگین‌ْباران (گنه‌کاران) است و آنکه کند رود، حالش بدتر از تندرو است...، بنابراین برای خویشتن قبل از رسیدن به آخرت وسائلی مهیا ساخته و جایگاه خود را پیش از رفتنت آماده کن، زیرا پس از مرگ عذری پذیرفته نشده و راه بازگشتی وجود ندارد).
امّا از طرف دیگر، (این آرزوهای درازْمدت و طولانی ماست که ما را غافل ساخته و آخرت را از یاد برده) و کار را به جائی رسانده تا (آنان که وقتشان پایان یافته خواستار مهلت باشند و آنان که مهلت دارند، کوتاهی نمایند) .
حال، راه حل چیست؟
جواب، زدودن غفلت از جان و روح است. باید به خود فهماند که (من خواهم مُرد و سپس در قیامت زنده گشته و در نزد خداوند، حاضر شده و از من می‌پرسند، پس باید جوابی آماده کرد). باید (به حساب خود رسید قبل از آنکه در قیامت به حسابمان برسند، آنهم در جائی که پنجاه ایستگاه دارد و هر ایستگاهش مثل هزار سال از سال‌های این دنیا به طول می‌انجامد).
بر همین اساس (هر روز به حساب نفْس خویش رسیدگی کن و برای اعمال خیرت از خداوند توفیق بیشتر خواسته و او را شکر کن و از بهر بدی‌هایت به درگاهش استغفار و توبه نما) و بدان (هر کس که به حساب نفْسش برسد، سود کرده و آن کس که غفلت نماید، باخته) و (ثمره عمل خیر جز راحتی و آرامش و میوه بدی جز ندامت و عذاب نخواهد بود) .
اینک به فضل خداوند برنامه‌ای را پیشنهاد می‌کنیم که بتواند همگی را در نجات از غفلت و یادآوری آخرت کمک نموده و ما را از خسران و ضرر و پشیمانی برهاند تا ناممان در زمره غافلین نوشته نگردد.